Kompostujecie swoje organiczne odpadki? My kompostujemy wszystko co się da- odpadki z naszej kuchni, chwasty z ogródka, skoszona trawę, przycinane gałęzie krzewów i drzew a nawet tony gromadzących się w naszej parkowej części ogrodu liści.  Pierwszą budowlą która powstała w naszym ogrodzie tuż po przeprowadzce był kompostownik. Na początku malutki sklecony naprędce z paru desek- szybko okazał się jednak za mały. Z roku na rok budowla powiększała się i ewoluowała aż osiągnęła potężne rozmiary i zaczęła odrobinę szpecić ogród. Z kompostownikami zawsze jest ten problem, najchętniej chciałbyś je mieć gdzieś w rogu ukryte za krzakami w najdalszej części ogrodu ale jak tam są to nie chce Ci się tak daleko do nich biegać. Szczególnie zimą, po kolana w śniegu, kiedy potrzebujesz wyrzucić organiczne śmieci z kuchni.  Musisz więc wybrać jakiś kompromis. My postawiliśmy kompostownik pod płotem ale w centralnej części ogrodu, jest do niego idealny dostęp i leży dość blisko warzywnika. Stoi jednak na samym widoku. Często śmiejemy się, że mamy werandę z widokiem na kompostownik.       Długo zastanawiałam się jak zamaskować tą nieszczególnie piękną budowlę. Myślałam, żeby posadzić obok jakieś krzaki ale wtedy mąż zaprotestował, że nie będzie miał tam dojazdu swoim „super wypasionym” traktorkiem do koszenia trawy.  Dopiero odwiedzając któregoś lata znajomych mieszkających na wsi-zobaczyłam i  zrozumiałam, że kompostownik może być po prostu kolejną grządką warzywną.

       W naszym ogrodzie kompostujemy w systemie 3 letnim. Znaczy to, że nasz kompostownik ma 3 olbrzymie skrzynie. Jedna skrzynia zapełnia się przez 1 sezon. Oznacza to, że pierwsza skrzynia jest właśnie zapełniana, druga odpoczywa i dojrzewa a trzecia jest gotowa do użycia jako nawóz w warzywniku, który najczęściej rozrzucamy jesienią. Dlatego wiosną i latem- skrzynia druga i trzecia mogą służyć (i od lat służą nam z powodzeniem) jako grunt do posadzenia warzyw.         Idealnie na kompostowniku rosną dynie. To jest dla nich raj. Ziemia jest tu przebogata we wszystkie składniki potrzebne do rozwoju tej wielkiej i wymagającej rośliny. Jeśli dodatkowo zadbamy o odpowiednie podlewanie- dynia wyrośnie jak szalona i wyda dorodne plony. A co najważniejsze jej piękne ogromne liście, kwiaty i owoce idealnie oplotą i zamaskują naszą szpetną budowlę- tak, że będzie wyglądała jak z ogrodniczego żurnala.  Wystarczą 2-3 sadzonki, wsadzone wiosną w rozgrzebany po wierzchu roczny kompost. Jeśli wasz roczny kompost jest mało dojrzały, wysypcie na niego worek ziemi i w nim posadź sadzonki to wystarczy aby ładnie się ukorzeniły a dalej one już same znajdą sposób aby wydobyć z waszego kompostu to co najlepsze. A do tego pomogą mu się szybciej rozłożyć.

       Co ciekawsze w skrzyniach kompostowych dobrze rosną nie tylko  dyniowate. Ja np. oprócz posadzonych w tym roku dyni mam też ogromną dżunglę pomidorowych krzaków. Wysiały się same, wyrastając najprawdopodobniej z wyrzucanych przez zeszłą jesień i zimę resztek z naszej kuchni. Dopiero zawiązują im się owoce ale już widzę, że jest ich tam przynajmniej z pięć różnych rodzajów. Mam nadzieję, ze jedne z nich to przepyszne przywiezione z Mediolanu karbowane tęczowe pomidory. Kiedy już je po ostatnim przyjeździe z Włoch całe spałaszowaliśmy i nie został po nich nawet ślad w wiaderku kompostowym w mojej kuchni- dopiero wtedy przyszło mi do głowy, że przecież „trzeba było głupia Babo” zostawić parę nasionek i zrobić z nich na wiosnę rozsady. Wtedy miałabyś takie pomidory częściej a nie tylko przy okazji wyjazdów służbowych do Włoch.  Na całe szczęście natura potrafi być mądrzejsza i zadbać o siebie sama. Za parę dni powinno się okazać czy włoskim pomidorom spodobała się ziemia na moim kompostowniku.  Jeśli tak to ułożę „Odę do kompostownika”- publicznie obiecuję 🙂         O ile pomidory dopiero zawiązują owoce (bo wyrosły zdecydowanie później niż te sadzone z rozsad w warzywniaku) o tyle dynia- królowa kompostownika- rozgościła się już tu na dobre. Oplotła liśćmi wszystkie 3 skrzynie i powoli rozrasta się na trawnik dookoła. Kwitnie już od prawie miesiąca ku uciesze wszystkich domowników. W naszym domu kwiaty dyni są cenione dużo bardziej niż jej owoce. Zjadamy je w sałatkach, zupach i zapiekankach a nawet na pizzy. Jednak najbardziej lubimy je wg. dzisiejszego przepisu. To danie które zaspokoi podniebienia nawet najbardziej wybrednych smakoszy. Wkładasz takie cudo do ust i czujesz eksplozje smaku. Na twoim języku wybucha: delikatność i aromat kwiatu dyni, połączony z łagodnością serów oraz wyraźnym smakiem oliwek. Wszystko to zamknięte w cieniutkiej ale niezwykle aromatycznej i chrupiącej skorupce. Ciecierzyca nadaje ciastu niezwykłej chrupkości a przyprawy dodatkowego egzotycznego smaku. Natomiast smażenie w klarowanym maśle – zamyka ten dyniowy bukiet orzechowym aromatem smażonego masła. Mniam! Koniecznie spróbujcie póki jeszcze kwitnie dynia bo to już niestety ostatni dzwonek. Trochę się z tym przepisem spóźniłam, za co was serdecznie przepraszam. Ale to tylko dlatego, że te smażone kwiaty zawsze znikają w okamgnieniu i nigdy nie udało mi się ich odłożyć do sfotografowania.

Print Friendly SMAŻONE KWIATY DYNI (nadziewane serem i oliwkami) 10-12 kwiatów dyni na ciasto: 3 czubate łyżki mąki 3 czubate łyżki mąki z ciecierzycy (można zmielić ziarna ciecierzycy w młynku) 1/2 łyżeczki soli przyprawy (u mnie po 1/3 łyżeczki: asafetydy, kurkumy, mielonego kminku rzymskiego, słodkiej papryki) szczypta proszku do pieczenia 1/2 szklanki + 2-3 łyżki lodowatej wody na nadzienie: 100g domowego sera panir (lub kupnego capri, myślę, że w wersji wegańskiej można z powodzeniem użyć tofu) 100g białej mozzarelli  20 szt. dobrej jakości zielonych oliwek przyprawy (u mnie po 1/3 łyżeczki: asafetydy, mielonego kminku rzymskiego, słodkiej papryki + 1/2 łyżeczki suszonego i świeżego oregano) sól do smaku do smażenia: klarowane masło (w ostateczności olej rzepakowy) 1.Kwiaty dyni najlepiej zbierać tuż przed gotowaniem, jeśli zebrałeś je wcześniej przechowuj je w lodówce. Ja osobiście ponieważ zbieram kwiaty w swoim ogrodzie nie myje ich. Jeśli twoje kwiaty są niewiadomego pochodzenia, umyj je dokładnie zawczasu tak aby zdążyły dobrze wyschnąć przed nadziewaniem. 2.Sery zetrzyj na tarce o dużych oczkach lub dokładnie rozdrobnij widelcem dodaj przyprawy przeznaczone do nadzienia. Oliwki osusz z zalewy papierowymi ręcznikami. Odłóż tyle oliwek ile masz kwiatów dyni a resztę pokrój w cieniutki plasterki i dodaj do sera, wymieszaj dokładnie, jeśli jest taka potrzeba dosól jeszcze. 3. W wysokim naczyniu wymieszaj wszystkie suche składniki na ciasto. Jeśli mieliłeś ciecierzycę w młynku, najlepiej przesyp ją jeszcze przez drobne sitko. Dodaj 1/2 szklanki wody i miksuj mikserem na najwyższych obrotach do czasu aż otrzymasz ciasto jak na naleśniki ale nawet nieco rzadsze, jeśli jest taka potrzeba dodaj jeszcze 2-3 łyżki wody. Miksuj ciasto około 2 minut. Ma być bardzo dobrze ubite. 4. Ostrożnie rozchyl każdy kwiat dyni włóż do niego oliwkę i łyżkę nadzienia serowego. Możesz też wcześniej ulepić z nadzienia kulki serowe do środka każdej wkładając oliwkę i takimi kulkami nadziewać kwiaty. 5. Ostrożnie ale skutecznie zakręć płatki kwiatów w sakiewkę. 6. Trzymając kwiat zawiniętą stroną, zanurzaj go cieście. Poczekaj chwilę aż nadmiar ciasto spłynie. Ma go być niewiele tak aby można było dostrzec pod spodem „żyłki” kwiatków. 7. Wrzucaj kwiaty po parę sztuk naraz na rozgrzany głęboki tłuszcz i smaż do złotego koloru, obracając podczas smażenia. 8. Odsączaj na papierowych ręcznikach z nadmiaru tłuszczu i podawaj natychmiast jeszcze gorące i chrupiące. Mniam!  Jeśli zbieracie kwiaty dyni po raz pierwszy, zwróćcie uwagę na to, że są ich 2 rodzaje: te z pręcikami w środku i na cienkiej owłosionej łodyżce to kwiaty męskie (widoczne na pierwszym i ostatnim dyptyku w tym poście). Kwiaty męskie warto zrywać bo jest ich więcej i nie będzie z nich owoców. Roślinie wystarczy ich tylko parę sztuk aby zapylić mniej liczne kwiaty żeńskie. Te wyrastają na ogonkach dużo grubszych (takich jak łodygi całej rośliny) i mają pod spodem okrągłe zgrubienie- taki niby zalążek przyszłego owocu. (Żeński kwiat z malutka dynią pod spodem możesz podziwiać  w drugim dyptyku tego postu.) Warto zrywać nie tylko te kwiaty, które właśnie kwitną ale i zbierać te, których roślina już się pozbyła i opadły na ziemię- są równie pyszne. Oczywiście tak samo możecie usmażyć kwiaty cukinii. Choć moim zdaniem te dyniowe są smaczniejsze. Mają tylko jeden feler łodygi przy zrywaniu wydają nieprzyjemny zapach, który na długo zostaje na dłoniach, dlatego warto zrywać kwiaty dyni w rękawiczkach.