Kiedy byłam na początku tego roku na Sycylii miałam okazję odwiedzić pierwszy raz w życiu awokadowy sad. Drzewa awokadowe są podobne do naszych drzew czereśniowych. W uprawach komercyjnych nie są bardzo wysokie, pozostawione same sobie i nie przycinane potrafią osiągać naprawdę duże rozmiary. Liscie są ciemnozielone ,  podłużne i dość grube tak jak u roślin zimozielonych, mogą osiągać rozmiary nawet do 20cm.  Za to kwiatki zupełnie niepozorne, malutkie nawet nie centymetrowe w kolorze jasnozielonym.         Owoce rosną na długich gałązkach, często zwisają w całych kiściach rzadziej pojedynczo. I znowu mam skojarzenie z czereśniami choć te gatunki nie są w żaden sposób spokrewnione. Awokado jest za to z tej samej rodziny co drzewo dające słynną wschodnią przyprawę- liście tejpat (zwane indyjskimi liśćmi laurowymi choć przypominają je tylko z wyglądu a w smaku są bardziej cynamonowe- lubię ich używać do indyjskich słodyczy ale o tym może innym razem).
        Uprawa, którą odwiedziłam leży na zboczach wulkanu Etna i należy do rolników zrzeszonych w grupie Incampagna a więc jest w pełni ekologiczna. Uprawiają tam głównie odmianę hass o podłużnych gruszkowatych owocach. Ale awokado potrafi mieć różne kształty- również jajka i zupełnej kuli. Tak samo pestki potrafią różnić się rozmiarami i kształtami w zależności od gatunku. Mnie najbardziej zauroczyły malutkie owoce awokado, które wyglądały zupełnie jak zwisające z drzewa… korniszony.

       Owoce awokado są jak banany- dojrzewają na drzewach, jednak nigdy tam nie miękną. Robią to dopiero kiedy z drzewa spadną lub kiedy zostaną zebrane. Proces ten trwa około dwóch tygodni i można go skrócić lub wydłużyć sterując temperaturą przechowywania lub używając etylenu (gazu, który przyspiesza dojrzewanie owoców). Na odwiedzanej przeze mnie farmie nikt tego nie robi- owoce są zbierane dojrzałe ale twarde jak kamienie, tylko tyle- ile trzeba pod specjalne zamówienie klienta. Nie są nigdzie przechowywane lecz od razu transportowane do odbiorców (także do Polski!).

Dzieje się tak dlatego, że awokado jako jedne z nielicznych owoców mogą pozostawać dojrzałe na drzewach nawet parę miesięcy. Jest to niezwykłym błogosławieństwem dla rolników ponieważ nie muszą inwestować w wielkie chłodnie do ich przechowywania. Jak się dowiedziałam uprawa awokado nie jest bardzo wymagająca ale drzewa potrzebują odpowiedniej gleby i dobrego nawodnienia. Sezon na awokado trwa na Sycylii przez całą zimę aż do końca maja. Drzewa jednak nie są odporne na silne wiatry i mocne sycylijskie nawałnice potrafią powalać całe sady. Tak niestety stało się z ta uprawą, którą odwiedziłam na zboczach Etny. W jedno popołudnie po wielkiej burzy z gradobiciem rolnicy stracili 80% zbiorów :((((         Zanim to się jednak stało narwałam w tym przepięknym awokadowym sadzie cały kosz tych cudownych owoców aby je zabrać do Polski i obfotografować w swoim studio. Potem przez całe dwa tygodnie jedliśmy w domu tylko potrawy z awokado. Guacamole z kiszonymi ogórkami na pełnoziarnistych tostach okazało się być naszym rodzinnym hitem. Może i Wam posmakuje??

Print Friendly GUACAMOLE Z KISZONYM OGÓRKIEM (najlepsze na tostach z kiełkami i solonymi pistacjami) 1 dojrzałe awokado 1 łyżeczka soku z cytryny 1 mały kiszony ogórek 1-2 łyżki wody z kiszonych ogórków ząbek kiszonego czosnku pieprz, sól i wędzona papryka do smaku. 10-15 szt. solonych pistacji kiełki lucerny lub soczewicy 1. Awokado do guacamole musi być odpowiednio miękkie ale nie przejrzałe, tzn. musi być zielone (chyba, że to odmiana niezielona) bez żadnych plam a kiedy naciśniesz palcem na skórkę to poczujesz że owoc się ugina. 2. Przekrój awokado na pół, wyjmij pestkę, wybierz miąższ łyżeczką, skrop sokiem z cytryny, dodaj wodę z kiszonych ogórków i zmiksuj na gładką masą (jak najkrócej). Dosól i dopieprz do smaku. 2. Kiszony czosnek można kupić w dobrych warzywniakach ale ja używam po prostu takiego ze słoika w których kisiły się ogórki (z reguły po prostu go wyrzucamy razem z koprem a szkoda bo jest pyszny), trzeba go drobniutko posiekać i dodać do guacamole (jeśli nie macie można pominąć). 3. Kiszone ogórki drobniutko posiekać i wymieszać z pasta z awokado (lub pokroić w plasterki czy paseczki i wtedy podawać obok guacamole). 4. Pistacje wyłuskać drobno posiekać, kiełki porozdzielać. 5. Podawać guacamole na pełnoziarnistych tostach, z dodatkowymi plasterkami ogórka kiszonego, kiełkami i posypane obficie siekanymi pistacjami. Ja jeszcze posypuję wędzoną czerwona papryką. Pyszności! Guacamole lepiej nie robić na zapas ponieważ pomimo wszelkich wypróbowanych przez mnie sposobów (przechowywanie z pestką, używanie soku z cytryny,plastrów cebuli, szczelne zamykanie) i tak prędzej czy później ciemnieje. Stąd mój dzisiejszy przepis jest na mała jednorazową porcję.